“Die lamzak heeft bedacht dat we hier om zes uur zouden moeten zijn want dan bijten ze beter”.
Aan zijn gezicht plukkend kijkt hij in zijn buitenspiegel en mompelt voor zich uit. De nevel danst in slowmotion over het vlakke water van de Loosdrechtse plassen. Corné heeft zijn auto in de berm geparkeerd bij een uitspanning die gesloten is. ‘Boten te huur’, staat op een scheef in de grond geslagen bord.
“Schatje, hoe laat hebben we afgesproken?”
“Nu liefje, nu”, bromt hij terug tegen Jacqueline die in de binnenspiegel het resultaat van opstaan op dit uur overziet.
“Waarom moest ik eigenlijk mee?”klinkt het mismoedig uit de auto. “Ik vind het gewoon een kwal van een vent”.
“Dat komt goed uit want we gaan vissen. En of je het nu leuk vindt of niet; jouw winkeltje is er alleen maar doordat die kwal me op tijd op de beschikbaarheid van dat pandje heeft gewezen”.
“Maar allez, Corné dan toch, vissen, ik zeg u hè, vissen! Ze kneep haar ogen samen doordat de auto die aan was komen rijden voor hen in de berm parkeerde en groot licht seinde.
“Grote god, daar zal je hem hebben”.
Het zwijgen van de ochtend overstemde haar gedachten en ze zag hoe Eljos van der Sluis, notaris te Wageningen een aantal langwerpige tassen uit zijn auto tilde voor hij Corné, die naar hem toegelopen was, uitbundig op de schouders sloeg. Zijn schelle stem sneed de stilte aan flarden.
“Corné, madammeke, wat fijn dat jullie er zijn! Vindt je het ook niet fantastisch weer in de buurt te zijn van oude studiegrond? Nijenrode ligt hier niet ver vandaan zag ik op de Tomtom. Hier, pak aan, voor ieder een catchkit en toebehoren”. Hij duwde Corné twee tassen in de handen en liep zelf vooruit over het kleine bruggetje naar de overkant van de sloot.
“We kunnen de boot zo meenemen en betalen doen we achteraf wel daar in de kroeg”, zei hij wijzend op de gesloten uitspanning. “Dan zijn ze wel wakker”.
Jacqueline was ook uit de auto gestapt en langzaam achter de mannen aangekomen. Ze probeerde om niet met haar hakken tussen de planken van het bruggetje te blijven steken.
“Nou jongedame, we zullen je eens laten zien hoe wij dat doen hier in Holland, dat binnen hengelen. Hahaha.” Hij stopte bij een kleine boot waar geen motor aanhing en keek triomfantelijk naar zijn gezelschap.
“Deze moet het worden”, zei hij met iets van tevredenheid in zijn stem. “We zullen moeten roeien met de riemen die we hebben.
“O, mon Dieu”, dacht Jacqueline, “daar gaat ie weer met zijne cursus Hollandse spreekwoorden”.