Mijn hond Kai is zes jaar oud. Het is een Duitse herder met het imago van een killer en het zelfbeeld van een Jack Russel. Mijn dochter vroeg erom. Ze voelde zich niet meer veilig alleen in huis en ik zag mijn kans schoon op een setje tandjes.

“Krijg ik een leuk klein hondje pap?”Dat was de vraag van mijn andere dochter. 12 jaar geleden. Het werd een Jack Russel met een lief image en het zelfbeeld van een herder. Ik heb twee dochters en twee honden. Mijn vrouw heeft niets met dieren en mijn dochters zijn inmiddels het huis uit. De honden niet, ze leven nog. Vroeger wilde ik altijd een hond. Ik zeurde er erg om. Nu ben ik daar niet zeker meer van.

Ik woon buiten waar het gewoon is om dieren te hebben. Tenminste, dat vond mijn vader. Ik hield van mijn vader maar daarin kun je ook te ver gaan. “Mijn tuin is jouw tuin pap”, zei ik toen hij in een appartement ging wonen en ik zijn ontreddering besefte. Hij kon niet leven zonder tuin en dieren. We bouwden een volière voor vogels en kippen en een hok voor konijnen.

Mijn vader is inmiddels dood. Alle dieren zijn er nog. Mijn vrouw heeft niets met dieren en mijn dochters zijn het huis uit. Je vraagt je nooit af hoelang een kip leeft. Of een konijn.

.