Bankje in het bos
Als je wilt
een keuken,
zeil, tafel, alles
erop, eraan
Voeten op de poef,
vogelgezang,
een hert op tv
misschien
een zwijn
Bankje in het bos
Ik wil de daders
slaan
of wellicht was dat
wat hieraan
vooraf is gegaan
Bankje in het bos
Als je wilt
een keuken,
zeil, tafel, alles
erop, eraan
Voeten op de poef,
vogelgezang,
een hert op tv
misschien
een zwijn
Bankje in het bos
Ik wil de daders
slaan
of wellicht was dat
wat hieraan
vooraf is gegaan
Ter gelegenheid van het tien jarig bestaan van het bedrijf maXmo mochten we, Romheen met la Zona, een akoestisch optreden verzorgen in het voorprogramma van niemand minder dan Lucas Hamming die optrad in het kader van Serious Request. 3FM belde nog even voor een kleine check! Mooi feest, lekkere barbecue en goeie muziek! Klik hier voor beeld en geluid.
Check de Agenda voor volgende optredens van Romheen met La Zona. We raken op stoom!
Getuige
Hoe vaak heb jij
je kop al niet gestoten
tegen
voorschriften
en wetten
onvermurwbaar
al vanaf de tijd dat
mammie ‘mag niet’
tegen je begon te blèren
als voorloper der handhavers
van richting, snelheid en hokjesgeest
soms echter kan
een simpel bord
getuigen
van de vrije denker
die er is geweest
“Italië is prachtig!”
Voor hem uit klautert ze onbeholpen het grof stenen pad op naar het kasteel.
“Ja hè, jammer van het weer maar ik ben blij dat ik er even uit ben,”antwoordt hij. “Gek hè, van deze kant lijkt het zo mooi”.
Ze maakt een weids armgebaar die het hele kasteel lijkt te omvatten.
“Die aardverschuivingen, het gebeurt in dit stuk van Italië al meer dan 100 jaar, er woont geen kip meer.
“Ik zou hier niet kunnen wonen”, zegt ze wijzend op een van de containers bij een blinde muur waar de gidsen in huizen.
“Waar dan wel?”
“Niet in Wageningen, eerder Aerdenhout, Wassenaar of Blaricum”, zegt ze beslist.
Haar hakjes ketsen op de basaltblokken. Hij fluit zachtjes tussen zijn tanden en fluistert voor zichzelf. “Je hebt geen goedkope smaak dame”.
Als ze vlak bij de gesloten poort is gekomen draait ze zich om en zet haar armen in haar zij. Haar gezicht spreekt boekdelen.
“Voor de foto?”, vraagt hij.
“Of had je een andere plek in gedachten”, schatert ze. Haar blonde lange haren wapperen in de wind. Hij probeert te focussen met haar als stralend middelpunt.
“Vergeet vooral niet dat er ook nog drie kinderen, een hond en twee katten in moeten. De paarden wil ik niet bij huis hoor”.
“Laat mijn vrouw het maar niet horen,” zegt hij, wijzend op zijn Iphone. “Zal ik ze naar je doormailen?” Eén van de gidsen opent de poort.
“Wat een uitzicht!” zegt ze verrukt. Hij maakt er een foto van. Het is een half kasteel waar je helemaal doorheen kunt kijken. Het weidse stenen landschap in. Op de voorgrond staat een afgebrokkeld muurtje. Een graffiti artiest heeft er een groot rood hart op gespraypaint.
‘Ti Amo’ staat erbij geschreven.